De eerste dag

Vanmorgen zijn we rond 1:30 richting vliegveld Keulen-Bonn gereden. Wat een kl.te tijd. Het vliegtuig vetrok om 05:00 uur, maar vandaag de dag weet nooit of je te laat bent op het vliegveld met de momentane "huishoudelijke" problemen waar de Europese vliegvelden vandaag de dag mee te maken hebben. Maar gelukkig waren we zo bij de incheckbalie. Vooraf hebben we eens voor de afwisseling zelf ingecheckt. Dat gaat super handig. En dan sta je daarna in de verkeerde rij. Want je hoeft dan niet meer aan te schuiven bij de incheck balie. Wisten wij weer even?? Oke koffers weg, bordcards aanwezig. Door de security-check, hier hoorde je alle talen behalve Duits, het is maar wie je grenzen bewaakt. Gelukkig stond ook een Duitse agent ernaast, van zo'n 60 jaar schatte ik in. Direct een veilig gevoel. En dan sta je rond 03:15 in de terminal en is niets open. Nog geen kopje automatenkoffie of thee. Wat een sof. Niet getreurd, om 04:00 stipt opende een zeer energieke Duitse dame haar koffietstandje en mocht zich direct in de warme belangrstelling van de hele meute wanen. We zaten een beetje vooraan en konden hierdoor op tijd wat te drinken bemachtigen. Om 04:30 boarding en om 05:00 stipt de lucht in. Deutsche grundlichkeit. De vlucht verliep zonder rare bijkomstigheden, geen blerende koters, geen vervelende pubers en geen rochelende bejaarden. Daarnaast ook geen kippen, geiten, of ander vee (je weet maar nooit wat mensen vandaag de dag als handbagage meenemen, te gek eigenlijk als je ziet wat ze allemaal mee naar binnen slepen).

Iets voor 09:00 uur plaatselijke tijd landing op Mykonos. Een klein aftands vliegveld, ons vliegmachien was de enige op de hele luchthaven. Snel koffers scoren en dan op zoek naar onze contactpersoon op de luchthaven.Tenminste zo stond het in de mail van Andros, de man van het reisburo. Koffers kwamen gelukkig vrij snel. En dan kom je in de vetrekha, een mierenhoop, veel te klein zodat alle mensen die moeten inchecken tot buiten op de stoep staan. En ga daartussen maar je mannetje met het bordje "Meertens" zoeken. Niet dus. Wel mrs. Levoto, mr Schmitt, hotel aqua villa etc, etc. Even afstand nemen en kijken wat er gebeurt. Niets dus. Na een half uurtje dan maar het nummer proberen in de mail van Andros. Een Griekssprekende dame neemt op. Ik probeer zo goed als mogelijk de naam op het papier uit te spreken. Uit de reactie aan de andere kant van de lijn kan ik opmaken dat dit geen groot succes is. Dan maar in het Engels ons probleem uitleggen. Na even doorvragen zegt ze toe terug te bellen. Na ca. 5 minuten een SMS met de opmerking dat onze auto klaar staat bij SiXT. Nice, terug naar binnen in de vetrekhal en naar de balie van SiXT. Gelukkig geen andere mensen voor me. Voor Griekse begippen heel snel na ca. 10 minuten papieren en autosleutels en op naar ons autootje dat ergens buiten op de parkeerplaats staat. Autootje snel gevonden. Op de papieren staat zilvergrijs, maar de auto is BLAUW. Sleutel past, kenteken klopt. Griekse kleurenblindheid wellicht. Net als we de koffers inpakken stopt een Grieks meisje voor ons met een jeep. Ze parkeert zodanig dat we er met geen mogelijkheid meer uitkomen. Na een vriendelijk verzoek de auto te verplaasten, wat ook direct gebeurde zijn we op weg gegaan naar het hotel. En dat was een aangename verrassing, Een mooi hotel met zeezicht direct aan de jachthaven op 5 minuten van het oude centrum. Koffers afgegooid, korte broek aan en op naar het haventje om wat te eten. Na een lokale specialiteit en een halve liter bier, voelden we beiden de vroege uurtjes aan ons knaagden. We hebben daarom een aantal uurtjes siesta gehouden. 's Avonds terug naar het oude centrum en heerlijke vis en kebab gegeten en ondertussen heel gezellig met een Engels en een Zwitsers stel gekeuveld. We gaan nu afsluiten en kijken zo dadelijk wat morgen op het programma komt. In ieder geval net als vandaag heel veel zon en een heerlijk temperatuurtje.