Vandaag hebben we de oversteek gemaakt naar Santorini. We zijn netjes op tijd vanuit de haven van Naxos vertrokken. Het leek wel alsof alle toeristen van Naxos vandaag met de boot naar Santorini wilden varen. Wat een volk ineens. De veerboot was dan ook van het format buitenklasse. De overtocht was bij een vrij kalme zee een genot. De zwoele wind speelde over het open dek en de soms opspattende druppeltjes water gaven een beetje verkoeling. Het was namelijk weer 30+ graden hier.

De aankomst op Santorini is overweldigend. Je komt als het ware de oude krater binnengevaren en ziet dan boven op de rand al die wite huisjes staan. Het ene dorpje na het andere. Waarlijk een genot voor het oog. We hebben dit vaak op TV gezien, maar in het echt is dit nog indrukwekkender. En dan moeten alle mensen van boord, is de laatste halte vanuit Pireaus op het vasteland. En dan zijn nog veel meer toeristen op de boot als in Naxos zijn opgestapt. Het leek wel een invasie zoals de boot leegstroomde. De haven van Santorini bevindt zich aan de kraterzijde en wordt met een weg verbonden met de rest van het eiland. Een weg die ca. 300 mtr omhoog slingert. Een weg voor alle vrachtverkeer, autobussen en personenwagens. Dus een file van onder tot boven. Zeker als je naderhand ziet dat de kruising waarop deze weg uitkomt een voorrangskruising is, maar niet voor de weg vanuit de haven. Planologisch een drama en ook voor menig koppelingsplaat. Maar goed, ook wij zijn met horten en stoten in onze Panda boven gekomen. En dan merk je pas hoe warm het is. Ook onze navigator had het ineens benauwd. Hij stuurde ons tot twee keer toe weer terug naar de haven. Gelukkig op tijd gezien. Daarna door allerlei spelonken van nauwe steegjes en straten, totdat hij eindelijk de juiste weg gevonden had. Het heeft dus even geduurd voordat we in ons laatste rustoordje konden neerploffen. Wederom een zeer mooie plaats aan de voet van een lavauitloper van de oude vulkaan. Na het douchen hebben we de omgeving even verkend. Dit is een mengeling van ballerman Mallorca en Playa op Gran Canaria. En gelardeerd met de aanstormende vliegtuigen die op het nabij gelegen vliegveld gaan landen. Alhoewel wij in ons hotel hier wonderbaarlijk geen last van hebben.

Vandaag gaan we een beetje op tijd naar bed. Ingrid is een beetje grieperig. En morgen willen we een eilandtoer doen om zoveel mogelijk te bekijken.

Ingrid en Harry